Nieuwe website!

Graag verwelkom ik je op mijn nieuwe website:

www.moedersminimalisme.nl!

Afval minimaliseren in de voorraadkast

Omdat ik naast het minimaliseren van spullen ook mijn afval wil minimaliseren heb ik deze week eens een blik in mijn voorraadkast geworpen. Poeh, das even schrikken. Best veel verpakkingen.
Ik kan nog best veel leren van mensen zoals Bea Johnson en Emily-Jane Lowe-Townley.

En omdat winkels zonder verpakkingen hier in Nederland nog niet vindbaar zijn, moet je een beetje creatief zijn en zoals met alles klein beginnen.
Ik heb als eerste een aantal glazen voorraadpotten aangeschaft. Niet echt minimalistisch, ik weet het, maar wat staat dat mooi zeg! Lekker overzichtelijk en veel mooier dan al dat plastic en schreeuwende verpakkingen.
Maar goed, in die glazen potten heb ik naast pasta's, rijst en verschillende meelsoorten ook walnoten, amandelen, koekjes en rozijnen. Nu is het de bedoeling natuurlijk dat ik de volgende keer de potten bijvul zonder de inhoud te kopen met een verpakking er om heen.

De walnoten en amandelen ga ik bij de notenboer kopen, die vlakbij mijn werk zit. Eigen (tupperware)bakje mee natuurlijk! Of misschien koop ik ook wel een katoenen notenzakje. Thuis dan maar overhevelen in de glazenpot. (En nu maar hopen dat ze me niet voor gek verklaren in die winkel.)

De rozijnen heb ik nog niet bedacht, maar ik denk dat die wel los op de markt te krijgen zijn. Hier komen in ieder geval komen er niet meer papieren rozijnendoosjes in huis voor dochterlief. Bovendien is massa-inkoop ook nog vele malen goedkoper.

Koekjes maak ik regelmatig zelf, maar ook wel eens niet.

En de pasta's, rijst en meel? Ik heb werkelijk geen flauw idee. Ik hoop dat een winkel zoals op het filmpje hieronder ook snel in Nederland komt. (In België is hij er al) En ondertussen zijn tips van harte welkom!

Een nare droom

Ik had een nare droom.

Ik droomde dat ik graag een groter en ruimer huis wilde, zodat ik nog meer spullen kon kopen om er in te stoppen. Dat ik daardoor hogere vaste lasten had en een grotere schuld nam ik op de koop toe.

Ik droomde dat ik de reclamefolders doorspitte. Niet om te kijken of de dingen die ik nodig had in de aanbieding waren, maar om te kijken of er nog leuke dingen tussen stonden die ik graag wilde hebben.

Ik droomde dat ik met vriendinnen de stad in ging te winkelen. Ik dacht niet na over wat ik nodig had in mijn kledingkast, maar ik kocht iets wanneer ik iets leuks tegen kwam. Ook al had ik daar al tien van in mijn kast hangen.

Ik droomde dat ik alles zelf wilde hebben, ook al gebruikte ik het maar ééns per jaar en ik het wel van de buurvrouw kon lenen.

Ik droomde dat ik van alles meer wilde. Eén van iets was nooit genoeg.

Ik droomde dat ik veel geld uit gaf, mijn kasten vol zaten met spullen, mijn huis rommelig was en ik nog steeds niet tevreden was met wat ik had.

Wat ben ik blij dat ik wakker geworden ben...

Follow my blog with Bloglovin

De rok (winter)

Ik houd wel van rokjes. Ze knellen niet, staan netjes en vrouwelijk. Ik had er dan ook altijd aardig wat van in mijn kast. Maar nu ik een stufflist aan het maken ben van mijn kledingkast vraag ik me af hoeveel ik er minimaal van nodig heb. Ik kom op een aantal van twee. Hoe deze twee er uit zien is natuurlijk helemaal persoonlijk. Het hangt van je werk af, je kledingstijl en je bouw.

Persoonlijk kies ik voor één basisrok, het liefst zwart of grijs of van zwart leer. Moet overal bij staan en voor alle gelegenheden kunnen worden gedragen. Kan kort of iets langer.

En dan nog een tweede rok naar keus. Ik kies een gezellig gebreide, aangezien ik het over winterrokken heb.

Dat betekent dat er drie de kast uit kunnen, wellicht dat ze nog iets opleveren.

Mijn stufflist van mijn wintergardarobe ziet er tot nu toe als het volgt uit:

Schoeisel:

Spaanse sloffen

Snowboots

Wandelschoenen

Schoenen met hak

Schoenen zonder hak

Jassen:

Leren winterjas

Nette langere winterjas

Rokken

Zwarte basisrokje

Gebreiden rokje

Draag jij rokken? Hoeveel heb je er?

 

Binnengekomen stukken

Ook al ben je bewust al aan het consuminderen, ongemerkt weten er toch altijd nog aardig wat spullen je huis binnen te dringen. Ik heb het in augustus voor de gein eens bij gehouden en de stand eindigde op 64 spullen. (eten niet meegeteld)
Ik heb een paar dingen gekocht, zoals een elektrische tandenborstel en een winterjas voor onze dochter, een paar wasbare producten voor in de badkamer, maar verreweg de meeste spullen hebben we gekregen. En begrijp me niet verkeerd, ik ben heel blij met deze nuttige spullen. Vaak is het kleding wat onze dochter van haar oudere nichtjes krijgt, altijd handig! Of speelgoed, ook altijd leuk!

Maar het is ook dat éne fluitje wat dochterlief gratis krijgt bij de boodschappen, dat plastic bordje wat ze krijgt met de post of een paar tijdschriften en een boek wat ik krijg van een collega.

Ik wil alleen maar even zeggen dat als er altijd alleen maar dingen je huis binnen komen, je huis gemakkelijk vol groeit. Want in één maand zijn het misschien 60 spullen, maar in een jaar tijd zijn dat er 768! En dan heb ik de verjaardags- en Sinterklaascadeautjes er nog niet bij opgeteld.

Pas als je er op gaat letten, word je je er eigenlijk bewust van.
Gelukkig gaan hier er ook weer spullen die we niet gebruiken de deur uit. Blijft het toch nog wat in evenwicht.

Kinderen zijn al snel tevreden

Mijn dochter van twee is gek op puzzelen. Als ze voor de zoveelste keer vol aandacht weer de puzzel van Sneeuwwitje en de zeven dwergen af heeft, laat ze me die ook voor de zoveelste keer vol trots zien. Ik vertel haar uiteraard dat ik het heel knap van haar vind. En dat lieg ik niet, want dat vind ik als trotse moeder ook echt.

Dan vraag ik of ik niet eens een andere puzzel voor haar moet halen. "Nee hoor mama, zegt ze, deze is wel goed."

Je telefoon minimaliseren

Ik geef het toe. Ik ben hartstikke verslaafd! Hoewel ik ontzettend van mijn Iphone houd, ik het geweldig handig vind, blijft het een feit dat de telefoon mij meer in zijn macht heeft dan andersom. Het begint al tijdens het wakker worden en het eindigt pas als ik mijn ogen 's avonds weer dicht doe.

De hele dag door check ik mijn mail (ook van mijn werk), mijn Facebook, Twitter en natuurlijk de gezellige whats-appjes. Ik wil het niet, maar ik doe het toch. Het is een verslaving.
Ik kan niet meer rustig aan tafel thee drinken, op het toiletzitten of op de bus wachten en gewoon niets doen, mijn hersens even met rust laten. Nee, die stomme en o zo geweldige telefoon heeft mij in zijn macht.

Dat moet anders. Want je hersens hebben rust nodig. Je hersens moeten soms even prikkelloos zijn. Je kunt ze wel jarenlang aan prikkels blootstellen, maar daarna??? Een nieuw ziektebeeld?

Hoewel ik apps die ik niet veel gebruik al verwijderd heb, alles netjes in mapjes heb, meldingen uit heb en het geluid ook, blijf het een afleiding.

- Veel mensen slapen er slechter door.
- Je kunt je veel slechter concentreren met wat je aan het doen bent, omdat je steeds wordt afgeleid.
- Je hebt altijd die straling bij je.
- Het neemt veel tijd in beslag.
- Je bent niet echt mindful bezig. (zie ook het filmpje hier onder aan het artikel)

Natuurlijk heeft een telefoon ook ontzettend veel voordelen. Het draait zoals altijd om balans.

Vorig jaar heb ik de Facebook-app al eens van mijn telefoon verwijderd, maar toen ging ik gewoon via het internet Facebook op. Naar aanleiding van Jelle zijn artikel, ga ik vandaag mijn Facebook-app weer verwijderen. En dan nu maar hopen dat deze verslaafde het gaat vol houden.

Meer maatregelen die ik ga nemen:
- onder het eten geen Iphone aan tafel (laten we onze dochter het goede voorbeeld geven)
- 's avonds in bed geen telefoon aan (eindelijk weer tijd om mijn boeken te lezen)
- eens wat vaker mijn telefoon op vliegtuigstand zetten (als ik op visite ga bijvoorbeeld)
- mijn telefoon ook eens thuislaten (tijdens een wandeling met mijn dochter)

- me inschrijven voor deze gratis cursus in september over hoe je optimaal van je smartphone gebruik kunt maken (inclusief tijd zonder onze Iphone...)

Want zeg nou zelf, we leven toch niet via onze telefoon?

Hoe verslaafd ben jij?